Grappa

Грапата е алкохолен пијалок произведен од комиње (нус-производ при производство на вино, по класична метода) и е со алкохолна содржина помеѓу 38 и 60 % според италијанските закони.
За производство на грапа најчесто се користи комиње од црвени вина бидејќи тоа е поминато низ процесот на ферментација, содржи алкохол во себе и е спремно да се дестилира веднаш. Комињето од белите вина кое поретко се користи треба прво да помине низ процес на алкохолна ферментација, па потоа да се дестилира.

Ракијата од комиње се произведува многу на балканот и е позната под името комова ракија или комовица.
Грапата е заштитен производ од Италија и само производ кој ги исполнува следниве услови може да се нарече Грапа:
- да биде произведен во Италија
- да биде произведен од комиње
- ферментацијата и дестилацијата мора да бидат само од комиње без додаток на вода.
Второто правило ја прави дистинкцијата на грапата од коњакот и брендито, а третото правило е најважно за вкусот и аромите на финалниот производ.
Според третото правило комињето се става во казани или во колони (апарати за дестилација со непрекината работа) без додавање на вода. Бидејќи доколку се загрева директно постои можност да дојде до загорување комињето и казанот се користи метод на загевање со пареа познат како bain-marie. Исто така при дестилацијата мора да се обрне внимание на метил-алкохолот, алдехидите и  естрите , кој се создаваат поради семикте и гранките кои се во комињето. Овие непожелни алкохоли мора да бидат одстранети при дестилацијата и затоа грапата, иако не традиционално, е двоен дестилат.

Квалитетот на грапата зависи од  квалитетот на суровината, процесот на производство и скалдирањето на комињето. Важно е комињето да биде свежо и веднаш да се почне со дестилација, бидејќе со подолго чување на комињето се губи алкохол, се создава оцетна киселина и други биохемсики елементи кои дирктно влијаат на квалитетот на финалниот производ. За квалитот на комињето не е толку важна сортата на грозје, почвата или годината на бербата туку пред се процесот на кој се изработува виното односно целиот процес на винификација.
По дестилацијата грапата најчесто се става во дабови буриња на одлежување со што се добива комплексност на вкусови и мириси, но може да се конзумира и како “бела„ односно “млада„ ракија.

Грапата по дестилацијата се дели на неколку главни видови:
- млада грапа (бела, без никакви додатоци за мирис или вкус)
- барикирана грапа (одлежана одреден период во буре)
- ароматична грапа (грапа произведена од комиње добиено од една сорта на грозје, најчесто некоја високо ароматична сорта како мускат, траминер, малвазија)
- ароматизирана грапа (со додатоци на ароматични треви и плодови)

Италијаните најчесто грапата ја конзумираат како дигестив односно после оброк, но и како додаток на еспресото.

Јас дегустирав една грапа, па еве ги моите забелшки:
Grappa Oris Elevata in Barrique – Villa Sandi 40% abv


Оваа грапа е affinata што значи зреена во дрвени буриња не подолго од 12 месеци.
Грапата Орис е зреена во мали дабови буриња за поголем “контакт„ на течноста со дрвото со што се добива поглем ефект за пократко време.
Веднаш на нос се чувствува младоста и темпераментот, но воедно е доста ароматична.
Мирис на даб е прво што чувсвувате измешан со грозје, цветни ароми и суви овошки (суво грозје) мирис што потсетува многу на младо Speyside виски.
Изненадувачки мека на јазик, вкусот е прилично балансиран со ноти на ванила, даб, грозје (вино), суви овошки, бел бибер… интересна комбинација на слатки и киселкасто-лути тонови.
Финишот е краток, но интензивен и свеж.
Солиден вовед во грапата која е нова и за мене и се надевам дека ќе дегустирам во следниов период некои премиум грапи, па ќе го споделам искуството со вас.
Grappa